آن‌چه در بزرگداشت «پرویز شفا» گفته شد - ۵ دی ۱۳۹۶


به گزارش ایسنا، مراسم بزرگداشت و یادمانی برای پرویز شفا ـ مترجم، نویسنده، مدرس سینما و رئیس سابق دانشکده هنرهای دراماتیک تهران ـ که به علت بیماری در شهریورماه امسال (۱۳۹۶) درگذشت، عصر دوشنبه ۴ دی‌ماه در دانشکده سینما تئاتر دانشگاه هنر برگزار شد.

در این‌ مراسم استادان و هنرمندانی چون محمد دهقانیار، شیرین برزگمهر، هوشنگ گلمکانی، شهاب‌الدین عادل و جهانگیر کوثری خاطرات و نکاتی را راجع به ویژگی‌های شخصیتی، توانایی‌ها و  وضعیت علمی شفا بیان‌ کردند.

در ابتدا اسماعیل شفیعی ـ رئیس دانشکده سینما تئاتر دانشگاه هنر ـ گفت: ما باید یاد بزرگان‌مان را پاس بداریم و اکنون با جمع شدن در این مکان گویی یک کلاس درس خواهیم داشت و این فقط یک بزرگداشت ساده نیست.

در ادامه حمید دهقانپور که از دانشجویان پرویز شفا بوده، با بیان این نکته که «من به جهت آنکه از پرویز شفا چیزهایی زیادی آموخته‌ام، خود را مدیون او می‌دانم» گفت: از او آثار ارزشمند بسیاری به جا مانده است. زمانی که در دانشگاه تدریس می‌کرد، تمام مدت حضورش در دانشکده در خدمت دانشجویان بود و به آن‌ها کمک می‌کرد و راهنمایشان بود.

سپس شیرین بزرگمهر به واسطه دوستی و آشنایی با همسر پرویز شفا از زندگی شخصی او تعریف کرد و گفت: پرویز انسانی جدی بود و کم پیش می‌آمد که لطیفه‌گو باشد. او مدتی فضای دانشکده را مدیریت و سپس مدت کوتاهی بعد از انقلاب ایران را ترک کرد. با وجود بیماری شور فعالیت و آموزش همچنان در او وجود داشت و ما لیاقت نگه داشتن او را از دست دادیم.

سپس هوشنگ گلمکانی درباره پرویز شفا گفت: متأسفم که مراسم بزرگداشت ایشان اینقدر محقر برگزار می‌شود. اصلا در حد ایشان نیست. کاش این برنامه را به یک نشست دوستانه تبدیل می‌کردیم تا یک برنامه رسمی. او یک استاد ناشناخته بود. زیاد گفته می‌شود که ما از دانشگاه چیزی یاد نگرفته‌ایم ولی همه ما با آقای شفا خاطراتی داریم. بسیار رسمی و جدی بود و شخصیتی کاریزماتیک داشت و نوع خاصی از سینما را با ترجمه‌هایش به ما شناساند و چیزهایی را که به نظرش درست می‌آمد ترجمه کرد. در عین حال یک نگاه تسخَرزن داشت و دو، سه بار هم خودم دچارش شدم ولی با این وجود دلپذیر بود. ممکن است یک درس یا جمله خاص را نتوانیم بگوییم که از او یاد گرفتیم اما او به ما در کلاس‌هایش تحلیل فیلم و دیدگاه یاد داد.